Keep it stupid simple........ on your way to hard success

Den Haag 2017 – De coaches vliegen om je oren, internetwijsheden over facebook, guru’s stelen de show op menigeen congres en de ervaren ondernemer is heter dan ooit te voren. Het lijkt niet op te kunnen zo aan het eind van de crisis en aan het begin van een nieuw tijdperk van innovatie en groei. Iedereen realiseert dat er iets fout gegaan is, iedereen realiseert dat een crisis een wake up call is die onvermijdelijk was en zal blijven, iedereen weet dat verandering en aanpassing noodzakelijk is en iedereen is bereid om zich om te scholen naar succes. Waarom allemaal zo moeilijk? Keep it stupid simple..... de rest is al moeilijk genoeg


                                                                              

 Mijn life hack to success:

Steeds vaker wordt ik door vrienden, familie, zakenrelaties, business clubs, denktanks, bedrijven en overheden gevraagd om mijn visie te delen, om mee te denken, problemen op te lossen, kansen te creëren en te spreken voor een groep. Erg leuk, maar ook erg vreemd, omdat ik geen guru of coach ben die hele theorieën op papier heeft gegooid over hoe het zou moeten zijn. Vooral als het gaat om de mens in ons, onze essentie, omdat ik dat zo simpel mogelijk houd. En meestal zie ik een ouderwets krijtbord voor mij met simpele rekensommen die onderling ook nog heel logisch verbonden zijn door een rode draad, zien anderen doorgaans hogere algebra zonder verbanden. Dus waarom nou mij vragen als niemand er toch geen ene spreekwoordelijke hol van snapt? Nou.....simpel, ik houd het graag simpel.

Het punt is dat ik al snel geleerd heb dat iedereen anders is, anders creëert, anders denkt en anders doet. En in het verlengde daarvan anders leert, onderwijst en deelt. Als klein kind en opstandige tiener vond ik het al erg zat dat ik het moest doen zoals de rest, omdat het nu eenmaal moest. Gelukkig heeft de wetenschap al lang en breed door dat dit zeker niet het geval is en toch pompen we in het bedrijfsleven bakken met geld naar guru’s en coaches, waarna iedereen geïnspireerd het pand verlaat en uiteindelijk in verwarring thuis arriveert: “Vet cool allemaal, maar hoe implementeer ik dat in mijn leven of werk, zal mijn werkgever dit snappen en mijn collega’s? Hoe ga ik dit aanpakken? Wanneer? En is het niet een druppel op die gloeiende plaat?”. Terwijl Piet de volgende  dag op kantoor niet wetende hoe te implementeren weer in de waan van de dag is vervallen, geniet de self proclaimed guru van een welverdiende cocktail op een tropischstrand aan de andere kant van de wereld.

Het feit is dat iedereen enerzijds zo anders is en anderzijds zo hetzelfde zijn dat je er een model op los kunt laten die veel gemakkelijker is dan iedereen opleggen wat nou het ultieme model is. Er zijn gewoon een paar simpele life hacks:

• Als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg (verandering is dus key) – gedrag

• 1% verandering per dag, is de sleutel tot succes. 1% per dag is 2x zo goed na 70

dagen – evolutie

• Als je iets wilt doen, moet je het jezelf eerst zien doen – focus

• Verandering is conform de natuurwetten een beweging die om actie vraagt

• Je hebt een probleem of geen probleem – process

Is dat het? Nee natuurlijk niet, maar een ezelsbrug die jou niet verteld hoe jij het moet doen of waarom je het moet doen, maar meer een leidraad waarlangs je het kunt doen.
Daarbij hou ik er altijd rekening mee dat dingen niet lukken, doordat ik dingen blijf doen zoals ik deed en daarmee dus ook het resultaat dat ik niet wens. Dus ik moet veranderen,wat natuurlijk de wereld om ons heen al lang door heeft gehad. Evolutie noemen we het in de natuur en innovatie in de cultuur. Als je dat door hebt, heb je de eerste stap gemaakt en ben je in staat om je hersenen de vrije ruimte te geven voor creatie. Maar verandering is iets waar je brein niet van houdt, want in navolging van die eerder genoemde revolutie weet ons brein dat ouder is dan ons dat verandering gepaard kan gaan met eminente dood. En gezien wij net als elk ander dier niet alleen dat stukje hersenen delen, maar ook onze survival instinct, zullen onze hersenen zich niet zomaarkandidaat stellen voor de praktijken van onze rationele deel van ons brein. Ons reptielenbrein gedijt goed bij status quo: “Ik leef, dus wat ik nu doe is veilig”. Gelukkig is de neocortex (nieuwe brein: ratio, etc) onderdeel van het gezin in je hoofd en heeft die nogwat in de melk te brokkelen in het gezin brein. Het is die gekke oom, zoals goede vriend Paul Rulkens (TEDx) wel eens zegt, die altijd maar nieuwe en “gevaarlijke” dingen wil proberen. En toch vertrouwen we die gekke oom wel een beetje en als hij ons stapje voor stapje wil meenemen, gaat het misschien lukken. Nee geen grote sprongen zoals bedrijven en coaches vaak vragen na vijf jaar winterslaap: “Zo dit jaar gooien we het roer om, reorganisatie en 20% verandering a la minute, omdat wij als bedrijf dat nu willen van jou!” Net zoals we als ouders met onze kinderen doen, moet onze rationele maffe oom ons met kleine stapjes leren lopen of per trede naar boven helpen gaan. Daarvan zegt ons oeroude deel van het brein, de reptielenbrein die fan is van geen verandering en stoppen: “1% veranderen, omdat mijn oom die ik vertrouw zegt dat het goed is, wil ik wel proberen. Zo veel is dat niet en zoveel kan er dan niet mis gaan. Ja laten we het doen dat ene procentje!!!!” Als je nou bewust en rationeel je oude brein elke dag 1% meeneemt in je verandering naar de goede kant op, dan ben je 2x zo goed na 70 dagen. Dat doet geen bedrijf je na........Natuurlijk moet je weten wat je met die verandering gaat doen, moet je weten wie je bent, wat je kan, niet kan, waar je passie ligt en wat je haat, alvorens je vertrekt naar je doel. En als je dan een doel op de horizon hebt, moet je beginnen met dat einde in je hoofd (start with the end in mind). Dat betekent opknippen en richten op het nabijgelegen eerste station. Hierdoor maak je het simpel, behapbaar en overzichtelijk. Daar houdt je brein van, vooral die stokoude reptiel in je hoofd. Die eerste mijl paal is waar je je op moet focussen. En zo goed dat je het jezelf eerst in je hoofd ziet doen,voordat je het kunt doen. Als je dan die film 1000 keer hebt afgespeeld in je hoofd (bij wijze van spreke) kun je knallen en die mijlpaal bereiken, omdat je weet hoe het moet, jedurft en je gelooft dat je het gaat halen. Het andere voordeel van opknippen is dat je het behapbaar houd en in de een korte tijdsframe zet die je kunt controleren, wat je van de toekomst niet kunt zeggen. Het biedt daarom ook ruimte voor verandering in de tijd, waardoor je horizon wellicht een tikkeltje verschuift. Maar zo lang die destinatie past bij je identiteit is het goed en onthoudt “de reis er naar toe is bijna net zo leuk als de destinatie  zelf”. Nu je weet wie je bent (identiteit) met karakter, passies en competenties en al, nu je weet dat je iets moet veranderen aan het gedrag waarvan je houdt, dat verandering alleen lukt in kleine stapjes, dat je via kleine mijlpalen (focus) op je destinatie af kunt gaan en wat die destinatie is, is het zeker tijd voor actie. Ja dik gedrukt, actie!!!! Veelal willen mensen (wederom dat reptielenbrein dat eigenlijk niet durft te veranderen) zichzelf er voor 100% van gewisse dat het goed komt en als ze dat hebben weten te doen (denkente doen), willen ze perse de snelste en beste speedboot bouwen dat mogelijk is alvorens ze de haven verlaten naar Rome. Het nadeel hiervan is dat men vaak in de informatie en tekenfase blijft zitten zonder daadwerkelijk ooit te gaan varen. Het beste wat ze wellicht realiseren is de mooiste boot die blijft liggen in de haven van Scheveningen. Hiermee verliezen mensen het doel uit eigen (de focus dan wel de uiteindelijke destinatie), niet wetende dat ze eigenlijk met een minder goede boot er al lang geweest waren. En ook al hadden ze omgevaren naar Rome, hadden ze er al geweest en tegelijkertijd geleerd hoe het de volgende keer beter zou moeten. Ook hadden ze al meer te weten gekomen over de vaarroutes, de andere boten op de vaarroutes en over de drukte. Op basis van trail & error waren ze veel verder geweest uiteindelijk en hadden ze inmiddels een betere boot ontwikkeld op basis van dan geldende regels, trends en technologie dan ze ooit hadden kunnen doen op de kade van de scheepswerf. Het feit is dus dat er geen verandering zal ontstaan als er geen actie genomen wordt. En dan volgens het alom bekende adagium onder start ups “fail hard, fail fast and fail often” leert men al doende onderweg verbeteren en versnellen. Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, maar daarom is het belangrijk om 1% per dag te doen en om een focus te realiseren die dichtbij en behapbaar is. Laten we eerlijk zijn, als je dan over gegaan bent tot actie zul je zeker te maken krijgen met falen. Daarom haken de meeste mensen die het puur voor geld doen uiteindelijk af. Er moet een bepaalde passie, gedrevenheid en geloof in zitten (identiteit, destinatie) die er voor zorgen moet dat je opstaat na het vallen. Daarom 1%, kleine mijlpalen (focus) en actie, want dan kun je veel vallen in kort tijdsbestek en vaak opstaan. Een leerproces die je boot onderweg beter zal maken op weg via je mijlpalen naar je destinatie. De tocht is een proces waar je dus problemen tegen zult komen. En daar zit een klein gevaar in. Want wanneer je niet goed met die problemen en eventueel falen om kunt gaan, zal je in de stress belanden. En stress is een klootzak, een echte eikel. Stress maakt je ziek, stress maakt je banger dan je eigenlijk bent, stress zorgt voor de release van cortisol (hormoon) die uiteindelijk die reptielenbrein in paniekmodus zet. En dan is het hek van de dam, want dan wil dat brein helemaal niets meer. Stress zorgt er vervolgens voor dat je niet meer creatief en oplossend kunt denken, stress zorgt voor vluchtgedrag, stress zorgt voor burn outs en crashen. Stress daar moeten we dus vanaf blijven. Hoe???? Nou heel simpel. Een algoritme die voor mij van kleins af aan heeft gewerkt is “je hebt een probleem of geen probleem”. Mijn ouders, vrienden, mijn vriendin waar ik later gelukkig mee trouwde, familie en zakenrelaties begonnen zich al heel snel af te vragen waarom ik nooit stress had. Door deze algoritme doe ik daar gewoon niet aan. Ik blijf liever in mijn happy place, mijn passie en mijn supertalent, zodat ik creatief oplossend kan blijven denken. Het Proces Natuurlijk is het proces veel breder en groter, maar is dat allemaal goed te doen wanneer je geen stress hebt. Je hebt je immers goed voorbereid, je hebt andere ondernemers en mensen gesproken, je hebt het jezelf 1000 keer zoen doen van te voren, wellicht nog enige cursussen gevolgd, een opleiding die past, ervaring vanuit gezin, coaches en nog veel meer. Daar wil ik het dan niet over hebben, omdat ik ook weet dat iedereen anders is, elke branche anders is, elk bedrijf anders is en over de tijd alles ook nog eens veranderd op de wereld. Maar wanneer je goed in je vel zit, dicht bij jezelf blijft, een duidelijk doel hebt, een focus hebt en het in kleine stapjes doet, geloof ik dat jij of elke andere lezer prima in staat is een mix te creeeren vanuit die passie en creativiteit die het best past bij jou. Maar elk mens reageert precies hetzelfde op stress wat leidt tot angst en paniek, oplossend vermogen uitsluit en vervolgens het onvermogen om te functioneren uit zal schakelen. Dat is te voorkomen met dit zeer professioneel uitgewerkt proces:

1. Je hebt een probleem of geen probleem

2. Als je geen probleem hebt, moet je lekker doorgaan vanuit je passie, supertalent,

focus, etc

3. Heb je wel een probleem, dan los je deze op → voila geen probleem meer en je

kunt wederom vanuit passie, supertalent, focus, creativiteit knallen

4. Kun je dat probleem echter niet zelf oplossen, vraag je binnen je netwerk,

vriendengroep, familie of binnen je (werk)team hulp om het op te lossen. Dat is hoe

een netwerk of team werkt. Dat zijn mensen die elkaar naadloos aanvullen vanuit

passie en verschillende supertalenten → voila probleem opgelost en knallen maar

(aanvulling: het besef dat je niet alles zelf kunt en dat je niet overal competent

genoeg voor bent, dat je niet overal passie voor hebt op je route, dat je niet overal

kennis van hebt op de wereld, is uitermate belangrijk. Het is ook niet erg dat je niet

alles zelf kunt. Die erkenning is superbelangrijk)

5. Het probleem is niet op te lossen........ en dus eigenlijk geen probleem, maar een

(tijdelijk) feit van het leven. En geloof mij dit zul je tegenkomen onderweg en dan

moet je bereid zijn om over te gaan op plan B. Er leiden immers meerdere wegen

naar Rome (of welke destinatie dan ook passende bij je eigen identiteit) en er zijn

zelfs meerdere steden die voldoen aan jouw ideaalbeeld. Dus blijf onderweg niet

te lang steken, omdat je de voorgenomen route perse wilt bevaren. Soms is een

probleem niet op te lossen. Laat je zelf niet in de stress komen, maar besluit op tijd

over te gaan op plan B. Hierdoor kom je niet in de stress, blijft de boot in beweging

en kom je eerder aan op je destinatie dan wanneer je maar blijft hangen in het

probleem dat eigenlijk een feit is. Verlies dus niet uit het oog dat je destinatie het

belangrijkste is, maar dat je zeker ook van de reis moet blijven genieten.

6. En een plan B kan wellicht leiden tot een gehele paradigmashift, waardoor je de

wereld anders ziet door de lessen die je geleerd hebt. Succes ligt voor je neus

7. En dan begin je gewoon weer bij je hebt een probleem of geen probleem

Lessons learned

 

Nogmaals ik ben geen guru, er zullen tal van methodieken zijn die super goed zijn en ik zal bij lange na niet alles behandeld hebben als het gaat om dingen die ik doe en kan delen. Gelukkig is er tijd om meer blogs te schrijven en moet ik niet al mijn kruid in een keer verschieten. Ik weet alleen dat dit een aantal handvaten zijn die er voor zorgen dat ik kan ondernemen, spreken, ontwikkelen, creeeren, met mijn kinderen kan spelen, start ups kan steunen, kan investeren, kan doceren, de gemeenschap kan helpen via verschillende stichtingen en in de politiek actief kan zijn. En na dat alles ook nog gewoon in het weekend een technofeestje kan meepakken, mijzelf presentabel kan maken op een vrijdagborrel of dat ik met vrienden al lachend en borrelend spelletjes kan spelen aan de eettafel. Ik heb geen stress en ik werk niet..... ik doe alleen dingen die ik leuk vind en waar ik goed in ben.

                                                                                  Desh Ramnath

                                                     Serieondernemer, levensgenieter en veranderaar